ندای زندگی

اینجا خانه مجازی من است. از این به بعد مطالبی در مورد تغییر نگاهمان به زندگی خواهم نوشت.

ندای زندگی

اینجا خانه مجازی من است. از این به بعد مطالبی در مورد تغییر نگاهمان به زندگی خواهم نوشت.

تکیه گاه

هر چقدر هم که ضعیف باشی گاهی اوقات

می توانی تکیه گاه باشی!

ندای زندگی یکشنبه 1 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 09:32 ق.ظ

نظرات 5 + ارسال نظر

علی یکشنبه 1 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 11:04 ق.ظ http://damghangymnastics.blogfa.com/

آره باید از لحاظ بدنی هم آمادگی داشته باشی علی الخصوص دستا و پا ها

فریناز یکشنبه 1 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 12:02 ب.ظ

ای جااااااااااااان
چه تکیه گاه قشنگی

سلاااااااااااااااااااااااام ندا جونی
خوشحالم که برگشتین

همیشه دعاتون می کنم و هستین توی دعاهام

مکه!

اینقد ذوق کردم وقتی گفتین

ایشالله بهترین سفرتون باشه
نمی دونم تاحالا رفتین یا نه
اگه نرفتین وقتی از پله های مسجدالحرام رفتین پایین و یه دفه کعبه رو دیدین اولین دعایی که می کنین مستجاب میشه...

گرچه اون موقه آدم فقط می تونه از اون همه عظمت سجده کنه

خوش بگذره بهتون بانو
سوغاتی هم یادتون نره

مرسی عزیزم حتما تو رو هم یادت میکنم

شیرین یکشنبه 1 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 12:17 ب.ظ http://www.romantic6370.blogsky.com/

سلام نداجونم
خوبی خانمی
وای الان اومدم ببینم برام نظر گذاشتن یا نه
یهویی دیدم 16 نظر دارم
همش از شما بودا
مرسی
خب خانمی
تو که داری میری پیش خودش خوش به حالت
خوشا به سعادتت
مکه
قسمت هرکسی نمیشه
وقتی اونجا میری برای اولین بار که چشمت به کعبه میافته
خدا حاجتهاتو روا میکنه
من اینطور شنیدم و مطمئنم که همینطوره
نداجان
التماس دعای مخصوص
تو را خدا برای من و شوهرم و خونوادم هم دعا کن
برای دوتا آجی هام هم دعا کن
برای همه دعا کن اگه منو هم یادت موند هم که التماس دعا