ندای زندگی

اینجا خانه مجازی من است. از این به بعد مطالبی در مورد تغییر نگاهمان به زندگی خواهم نوشت.

ندای زندگی

اینجا خانه مجازی من است. از این به بعد مطالبی در مورد تغییر نگاهمان به زندگی خواهم نوشت.

مسیر



وقتی باختم، "مسیر" را یافتم.


 در بزرگراه زندگی "راهت" همواره "راحت" نخواهد بود. 


هر "چاله ای"  "چاره ای" به من آموخت.


 "دوباره" فکر کن، فرصتها "دوباره" نمیشوند.


 برای جلوگیری از "پسرفت" ، "پس" باید "رفت.

نظرات 3 + ارسال نظر
farzad شنبه 12 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 09:24 ب.ظ http://ma2ta11.blogsky.com

زیبا بود
____$$
_________________$$$$
_________________$$$$
__________________$$
__________________$$
__________________$$
__________________$$
_________________$$$$
_________________$$$$
_________________$$$$
_________________$$$$
_________________$$$$
_________________$$$$
_________________$$$$
________________$$$$$$
________________$$$$$$
________________$$$$$$
________________$$$$$$
________________$$$$$$
_______________$$$$$$$$
_______________$$$$$$$$
_______________$$$$$$$$
______________$$$$$$$$$$
______________$$$$$$$$$$
____________$$$$$$$$$$$$$$
____________$$$$$$$$$$$$$$
_____________$$$$$$$$$$$$
_____________$$$$$$$$$$$$
____________$$$$$$$$$$$$$$
____________$$$$$_____$$$$
___________$$$$$______$$$$$
__________$$$$$$ آپم $$$$$
_________$$$$$$_________$$$$$
______$$$$$$$$$_$_$_$_$_$$$$$$$
______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
_____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
____$$$$$$$$$$__________$$$$$$$$$$
___$$$$$$$$____________ ___$$$$$$$$
__$$$$$$$$_______________ __$$$$$$$$
_$$$$$$$$____________________$$$$$$$$ آپم

ممنون

شیرین پنج‌شنبه 17 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 01:28 ب.ظ http://www.romantic6370.blogsky.com/

سلام نداجان
چطوری
زیات قبول خانمی
خوش گذشت یاد من بودی
باید بیای پیشم و تعریف کنی
راستی با دیدن کعبه اولین آرزویی که کردی چی بود
یه سرم بزن گلم
خوشا به سعادتت
انشالا بازم قسمتت بشه بری

سلام ممنونم تاخیرم را بپذیر
همه دوستان را یاد کردم غیر از خودم

پروانه چهارشنبه 23 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 10:31 ق.ظ

همه‌چیز، شاید، از ذهنی به‌هم‌ریخته شروع می‌شود؛ ذهنی شلوغ و درهم؛‌ ذهنی که پُر از خاطره‌های پراکنده است؛ آدم‌هایی که رفته‌اند، آدم‌هایی که آمده‌اند؛ ذهنی که پُر از حرف‌های گفته‌ و حرف‌های شنیده است؛ حرف‌های وقت و بی‌وقت و حرف‌های ناگهانی. همه‌چیز، شاید، از همین گفتن ها و رفتن ها شروع می‌شود.
..........
مرسی زیبای من

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد